1970 lerin İskoçyası. John McGill orta okulu dereceyle bitirir ve gururlu bir törenle mezun olur. Tozpembe gün gideceği lisede okuyan bir çocuk tarafından yolu kesilip ağır şekilde tehdit edilince aniden bitiverir. Aslında izleyiciyi de böyle bir stilize bir Amerikan Banliyö okul sahnesinden küfür dolu psikolojik bir tacize sürüklenmek şoke eder. Talihsiz tehditkarın bilmediği şey Johnun bölgenin arızası Benny nin kardeşi olduğu gerçeğidir. Benny Çocuğa haddini bildirir. John lise boyunca Bennynin kötü namı yüzünden ön yargılarla boğuşur. Sonunda kaçınılmaz olan değişim başlar.
Neds kavramı İskoçyada polislerin eğitimsiz çocuk suçluları sınıflandırırken verilen ismin kısaltması: Non-Educated Delinquents
Filmin yönetmeni Peter Mullan aktör oyunculardan. Filmde de kısa bir rolde oynuyor. Johnun alkolik babası olarak karşımıza çıkıyor. Filmin oldukça berrak bir anlatımı var. Dönemini mükemmel şekilde yansıtıyor. Bireyi yalnızlaştıran eğitim sistemine sağlam şekilde giydiriyor. İşin acı yanı filmde yerden yere vurulan eğitim sisteminin bizimkinden iyi durumda olması. Film, ilk yarısı mizah yüklüyken ikinci yarısı şiddet dolu bir kara filme dönüşüyor. Mullan seyirciyi metafor banyosu yaptırıyor. Johnu oynayan Conor McCarron un ilk filmi ve nerdeyse Baba filmindeki Al Paçino kadar sağlam bir dönüşüm performansı sergiliyor. Çocuk, şiddet bağlamında film bana Sineklerin Tanrısını da hatırlattı. Film, sokaklarda olan bitenlere baktığınızda çocuğunuzun, çocukluğunuzun elinizden ne denli kolay kayıp gidebileceği hususunda da sanki ders vermeye de soyunmuş. Buna rağmen tavsiyem tabii ki çocuklarınızla izlememeniz yönünde. Hem küfür hem de şiddet salonunuza adeta kamyonla dökülüyor. Bu filmde çocukların değil yetişkinlerin alması gereken dersler var. Kapanış sahnesi de ancak başyapıtlarda göreceğiniz türden.
Neds kavramı İskoçyada polislerin eğitimsiz çocuk suçluları sınıflandırırken verilen ismin kısaltması: Non-Educated Delinquents
Filmin yönetmeni Peter Mullan aktör oyunculardan. Filmde de kısa bir rolde oynuyor. Johnun alkolik babası olarak karşımıza çıkıyor. Filmin oldukça berrak bir anlatımı var. Dönemini mükemmel şekilde yansıtıyor. Bireyi yalnızlaştıran eğitim sistemine sağlam şekilde giydiriyor. İşin acı yanı filmde yerden yere vurulan eğitim sisteminin bizimkinden iyi durumda olması. Film, ilk yarısı mizah yüklüyken ikinci yarısı şiddet dolu bir kara filme dönüşüyor. Mullan seyirciyi metafor banyosu yaptırıyor. Johnu oynayan Conor McCarron un ilk filmi ve nerdeyse Baba filmindeki Al Paçino kadar sağlam bir dönüşüm performansı sergiliyor. Çocuk, şiddet bağlamında film bana Sineklerin Tanrısını da hatırlattı. Film, sokaklarda olan bitenlere baktığınızda çocuğunuzun, çocukluğunuzun elinizden ne denli kolay kayıp gidebileceği hususunda da sanki ders vermeye de soyunmuş. Buna rağmen tavsiyem tabii ki çocuklarınızla izlememeniz yönünde. Hem küfür hem de şiddet salonunuza adeta kamyonla dökülüyor. Bu filmde çocukların değil yetişkinlerin alması gereken dersler var. Kapanış sahnesi de ancak başyapıtlarda göreceğiniz türden.
